x
- "
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 0
- *
- -
- q
- w
- e
- r
- t
- y
- u
- ı
- o
- p
- ğ
- ü
- ,
- a
- s
- d
- f
- g
- h
- j
- k
- l
- ş
- i
- ABC
- z
- x
- c
- v
- b
- n
- m
- ö
- ç
- .
- ABC
- Boşluk
- Sil

« Madde sayfasına git

GAYRİ MÜSLİM ile İLİŞKİLİ MADDELER

غير المسلم

Kur’ân-ı Kerîm’de genellikle yahudiler ve hıristiyanlar için kullanılan tabir.

İslâm ülkelerinde yaşayan gayri müslim tebaa için kullanılan bir terim.

İslâm devletindeki gayri müslim tebaanın erkeklerinden alınan baş vergisi.

Gayri müslim devletin vatandaşı anlamında fıkıh terimi.

İslâm ülkesine emanla giren yabancı gayri müslim.

AVRUPA TÜCCARI

Avrupa ile müste’min tüccar statüsünde ticaret yapan gayri müslim Osmanlı tebaası.

Osmanlılar’da gayri müslim cemaatlerin ileri gelenlerine verilen ad.

İslâm ülkelerinde yaşayan gayri müslimlerin taşımaya mecbur oldukları, müslümanlarca kâfirlik alâmeti kabul edilen kıyafet.

Gayri müslimlerin dinî alâmetleri olarak takmakla yükümlü kılındıkları kuşak veya kemer.

İslâm devletinin gayri müslim tebaadan aldığı cizye, haraç ve ticaret malları vergilerinin ortak adı.

Gayri müslimlerden savaş yoluyla elde edilen her türlü mal ve esirleri ifade eden terim.

Din adına tebliğ ettiği konularda peygamberi tasdik etmemek, onaylamamak anlamında bir terim.

Bir müslümanın İslâm dininden çıkması anlamında fıkıh terimi.

Kâinatı yaratan ve idare eden en yüce varlığın ulûhiyyetine ortak tanıma anlamında bir terim.

Güney Mezopotamya’da yaşayan ve ışık-karanlık düalizmine dayalı gnostik inançlarıyla tanınan topluluğun bağlı olduğu din.

Fıkıh kitaplarının devletler hukuku hükümlerini içeren bölümüne veya bu konuda yazılan kitaplara verilen ad.

Nefisle mücadele, İslâm’ı tebliğ ve düşmanla savaşma anlamında kullanılan terim.

İslâm hukukunda adam öldürme ve yaralamalarda mağdur tarafa ceza ve kan bedeli olarak ödenen mal.

İslâm düşüncesi ve fıkıh alanlarında farklı anlamlarda kullanılan bir terim.

Mekke ve Medine şehirleriyle çevrelerindeki belirli bölgeler için kullanılan terim.

Zina suçunda recm, zina iftirasında had cezasının uygulanabilmesi için ilgili tarafta aranan niteliği ifade eden fıkıh terimi.

Eskiden piyasada sarraflık, devlet maliyesinde ise başta para ayarı olmak üzere, çeşitli malî işleri yapan kimselere verilen ad.

Hıristiyanlık inancını benimseyenlerin oluşturduğu topluluk, mezhep; hıristiyan mâbedi.

Endülüs Emevî Devleti’nde emîr veya halifelerce tayin edilen hıristiyan cemaat lideri.

Her hakkı mahfuzdur. TDV İslâm Ansiklopedisi’nin her türlü telif hakkı TDV İslâm Araştırmaları Merkezi’ne ait olup 5846 sayılı Kanun hükümlerine tâbidir. TDV İslâm Ansiklopedisi internet sayfalarındaki yazıların bütün olarak elektronik ya da matbu bir ortamda yayımlanması yasaktır; ancak kaynak gösterilmesi (TDV İslâm Ansiklopedisi internet sitesinde yer aldığının ifade edilmesi) ve doğrudan aktif bağlantı verilmesi şartıyla yazılardan kısa bölümler iktibas edilebilir. TDV İslâm Ansiklopedisi internet sayfalarında yer alan resim, fotoğraf, grafik, çizim, cetvel vs. her türlü görüntü malzemesinin başka bir ortamda yayımlanması kesinlikle yasaktır.