ABDÜLKERİM ÖZAYDIN - TDV İslâm Ansiklopedisi

ABDÜLKERİM ÖZAYDIN

Müellif toplam 205 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    İslam Tarihi ve Medeniyeti, İslam Toplumları ve Coğrafyası, Kelâm ve Mezhepler Tarihi, Türk Tarihi ve Medeniyeti
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ABBAS el-AZZÂVÎ
Iraklı edip ve tarihçi.
ABDULLAH b. YÂSÎN
Murâbıtlar Devleti’nin kurucusu.
ABDURRAHMAN IV
Endülüs Emevî halifesi (408/1018).
ABDURRAHMAN V
Endülüs Emevî halifesi (29 Kasım 1023-14 Ocak 1024).
ABDÜLBÂSIT el-MALATÎ
Tarihçi, Hanefî fakihi ve müfessir.
ABDÜLCEBBÂR el-EZDÎ
Abbâsî Halifesi Ebû Ca‘fer el-Mansûr’un Horasan valisi.
ABDÜLMELİK b. KATAN
Halife Hişâm b. Abdülmelik’in Endülüs valisi.
ABDÜLMELİK b. MANSÛR
Endülüs Emevî Devleti’nin meşhur hâcibi Mansûr’un oğlu ve halefi.
ABDÜLMELİK b. NÛH b. MANSÛR
Sâmânî hükümdarı (Şubat 999-Ekim 999).
ABDÜLMELİK b. NÛH b. NASR
Sâmânî hükümdarı (954-961).
ABDÜLMÜ’MİN el-KÛMÎ
Muvahhidler Devleti’nin kurucusu (1130-1163).
ABDÜLVÂHİD el-MERRÂKÜŞÎ
Mağrib ve Endülüs tarihinin ana kaynaklarından olan el-Muʿcib fî telḫîṣi aḫbâri’l-Maġrib adlı eserin müellifi.
ABDÜLVÂHİD er-REŞÎD
Muvahhidler Devleti hükümdarı (1232-1242).
ADUDÜDDEVLE
Büveyhî hükümdarı (978-983).
AĞLEBÎLER
İfrîkıye, Cezayir ve Sicilya’da hüküm süren bir İslâm hânedanı (800-909).
AHBÂRU MEKKE
Ebü’l-Velîd Muhammed b. Abdullah el-Ezrakī’nin (ö. 250/864 [?]) Mekke’nin tarihî, coğrafî ve topografik durumu hakkındaki eseri.
AHMEDÎLÎLER
Merâga ve Tebriz’de hüküm süren bir İslâm hânedanı (1108-1227).
ALAMUT
İran’da Elburz dağları üzerinde, Kazvin’in kuzeydoğusunda yer alan müstahkem bir kale.
ALİ b. ZÂFİR
Mısırlı tarihçi, edip, şair ve devlet adamı.
ALTUNTAŞ el-HÂCİB
Gazneliler’in Türk asıllı Hârizm valisi ve Altuntaş hânedanının kurucusu.
ÂMİR-BİAHKÂMİLLÂH
Onuncu Fâtımî halifesi (1101-1130).
ÂMİRÎ, Yahyâ b. Ebû Bekir
Yemenli muhaddis, fakih ve tarihçi.
ÂMİRÎLER
1021-1094 yılları arasında Belensiye’de (Valencia) hüküm süren bir İslâm hânedanı.
AMMÂROĞULLARI
1070-1109 yılları arasında Trablusşam ve civarında hüküm süren bir aile.
AMMÂROĞULLARI
1327-1401 yılları arasında Trablusgarp’ta hüküm süren bir hânedan.
AMR b. LEYS
Saffârî emîri (879-902).
AMR b. LÜHAY
Arabistan’a putperestliği sokan kişi.
ANBESE b. SÜHAYM
Emevî Halifesi Hişâm b. Abdülmelik’in Endülüs valisi.
ANEZE
Günümüzde de varlığını sürdüren çok eski bir Arap kabilesi.
ANKARA / 2. Bölüm: İslâmî Dönem
Türkiye Cumhuriyeti’nin başşehri ve bu şehrin merkez olduğu il.
ANNÂZÎLER
İran-Irak sınırındaki bölgede 991-1117 yılları arasında hüküm süren bir İslâm hânedanı.
ARAGON
İspanya’nın kuzeydoğusunda bağımsız bir bölge; 1035-1833 yılları arasında burada hüküm süren ve Endülüs’teki İslâm hâkimiyetine son veren hıristiyan krallığı.
ARGUN
XVI. yüzyılda Sind bölgesinde hüküm süren bir Türk hânedanı.
ARRÂN
Ortaçağ’da Doğu Kafkasya’da bir bölge.
ARSLAN HAN
Batı Karahanlı hükümdarı.
ARSLAN b. SELÇUK
Selçuklu hânedanının atası olan Selçuk’un büyük oğlu.
ASR-ı SAÂDET
Hz. Peygamber’in yaşadığı devir hakkında kullanılan bir terim.
ASR-ı SAÂDET
Hz. Peygamber ve dönemi hakkında yazılan bazı eserlerin ortak adı.
ASYA / 5. Bölüm: İslâmî Dönem
Dünyanın en büyük kıtası.
AYNİCÂLÛT SAVAŞI
Memlük ordusuyla Moğol kuvvetleri arasında meydana gelen ve Moğollar’ın ilk defa mağlûp edilerek batıya ilerleyişlerinin durdurulduğu meşhur savaş.
AYNÜLVERDE SAVAŞI
Hz. Hüseyin’in intikamını almak için harekete geçen Tevvâbîn zümresiyle Emevî kuvvetleri arasında meydana gelen savaş.
AYYÂŞ b. EBÛ REBÎA
İslâmiyet’i ilk kabul eden sahâbîlerden.
AZÎZ-BİLLÂH
Beşinci Fâtımî halifesi (975-996).
AZÎZÜDDEVLE
Fâtımî Halifesi Hâkim-Biemrillâh’ın Halep valisi.
BÂDÎS b. HABBÛS
Zîrîler hânedanının Gırnata hükümdarı (1038-1073).
BAĞDAT / 3. Bölüm: KÜLTÜR ve MEDENİYET
İslâm dünyasının önemli tarih, ilim ve kültür merkezlerinden biri ve bugünkü Irak’ın başşehri.
BAHŞEL
Muhaddis ve tarihçi.
BARAK HÂCİB
Kirman’da hüküm süren Kutluğhanlılar hânedanının kurucusu (1222-1235).
BÂRIK (Benî Bârık)
Kahtânîler’e mensup bir Arap kabilesi.
BECE
Nil nehri ile Kızıldeniz arasında yaşayan göçebe Hâmî kabilelere verilen ad.
BECKER, Carl Heinrich
Alman şarkiyatçısı ve devlet adamı.
el-BED’ ve’t-TÂRÎH
Mutahhar b. Tâhir el-Makdisî’nin (ö. 355/966’dan sonra) dinler, mezhepler, İslâm tarihi ve felsefeye dair eseri.
BEDR el-CEMÂLÎ
Fâtımî veziri ve başkumandanı.
BEHRÂ (Benî Behrâ)
Kahtânîler’e mensup bir Arap kabilesi.
BELÂTÜŞŞÜHEDÂ
Abdurrahman el-Gāfikī kumandasındaki İslâm ordusuyla Charles Martel’in emrindeki Frank kuvvetleri arasında Poitiers yakınlarında meydana gelen savaş (114/732).
BELEVÎ, Abdullah b. Muhammed
Sîretü Aḥmed b. Ṭolûn adlı eseriyle tanınan Mısırlı tarihçi.
BELİYYE
Câhiliye döneminde Araplar’ın ölünün mezarı başında aç ve susuz bırakarak ölüme terkettikleri dişi deveye verilen ad.
BENÎ CEHÎR
Ukaylîler, Mirdâsîler, Mervânîler, Abbâsîler ve Selçuklular’ın hizmetinde bulunan bir vezir ailesi.
BERÂSÂ
Bağdat’ın batı yakasında eski bir yerleşim merkezi.
BERCEVÂN
Fâtımî Halifesi Hâkim-Biemrillâh devrinde Mısır’da yönetime hâkim olan nüfuzlu bir devlet adamı.
BERÎDÎLER
Abbâsî Halifesi Muktedir-Billâh ve halefleri zamanında Irak’taki siyasî olaylarda önemli rol oynayan bir aile.
BERKYARUK
Büyük Selçuklu hükümdarı (1092-1104).
BEYHAKĪ, Ali b. Zeyd
Âlim, tarihçi ve edip.
el-BİDÂYE ve’n-NİHÂYE
İbn Kesîr’in (ö. 774/1373) İslâm tarihine dair eseri.
BİŞR b. MERVÂN
Emevî Halifesi Mervân b. Hakem’in üçüncü oğlu.
BULUKKÎN b. ZÎRÎ
İfrîkıye’de hüküm süren Zîrîler (Sanhâce) Devleti’nin kurucusu ve ilk hükümdarı.
BÛRÎNÎ
Dımaşklı tarihçi, fakih ve şair.
BÜKEYR (Benî Bükeyr)
Benî Sa‘d b. Leys’in bir kolu olan Arap kabilesi.
BÜNDÂRÎ
Eyyûbîler devrinde yetişen meşhur edip ve tarihçi.
BÜSR b. EBÛ ERTÂT
Sahâbî, Emevî valisi ve kumandanı.
CANOĞULLARI
1599-1785 yılları arasında Buhara ve civarında hüküm süren bir Türk-İslâm hânedanı.
CÂR
Eskiden Medine’nin Kızıldeniz kıyısındaki zahire ithal limanı olan ve bugün el-Büreyke adıyla anılan küçük bir yerleşim merkezi.
CASANOVA, Paul
Fransız şarkiyatçısı ve nümismat.
CAUSSIN de PERCEVAL, Armand Pierre
Fransız şarkiyatçısı.
CEBELE
Suriye’de Lazkiye’nin güneydoğusunda küçük bir liman şehri.
CEBRÎLER
XV-XVI. yüzyıllarda Lahsâ merkez olmak üzere Doğu Arabistan’da hüküm süren bir hânedan.
CEND
Siriderya kıyısında bugün mevcut olmayan tarihî bir şehir.
CENEDÎ, Mufaddal b. Muhammed
Yemenli muhaddis ve tarihçi.
CENEDÎ, Muhammed b. Yûsuf
Kitâbü’s-Sülûk adlı eseriyle tanınan Yemenli tarihçi.
CEZÎME b. ÂMİR (Benî Cezîme b. Âmir)
Adnânîler’e mensup bir Arap kabilesi.
CEZVETÜ’l-MUKTEBİS
Muhammed b. Fütûh el-Humeydî’nin (ö. 488/1095) Endülüs’ün vali, muhaddis, fakih, edip ve şairlerine dair eseri.
CİZRE
Şırnak iline bağlı ilçe merkezi.
DÂNİŞMEND GAZİ
Dânişmendli hânedanının kurucusu ve ilk hükümdarı (1071-1085).
DÂNİŞMENDLİLER / 1. Bölüm
1071-1178 yılları arasında Sivas, Tokat, Amasya, Kayseri, Malatya ve civarlarında hüküm süren Türkmen hânedanı.
DEFRÉMERY, Charles François
Fransız şarkiyatçısı.
DİYARBEKRÎ
Osmanlı müelliflerinden, tarihçi ve fıkıh âlimi.
DUKAK b. TUTUŞ
Dımaşk Selçuklu meliki (1095-1104).
DÜBEYS b. SADAKA
Maceraperest bir Arap emîri.
EBÛ İNÂN el-MERÎNÎ
Merînî hükümdarı (1348-1358).
EBÜ’l-FİDÂ
Eyyûbî hânedanına mensup melik, tarihçi ve coğrafyacı.
EBÜ’l-YÜMN el-ULEYMÎ
Tarihçi, müfessir ve kadı.
EFDAL b. BEDR el-CEMÂLÎ
Fâtımîler’in meşhur vezir ve kumandanlarından.
ENÛŞİRVÂN b. HÂLİD
Selçuklu ve Abbasî veziri.
ESED b. ABDULLAH el-KASRÎ
Emevîler’in Horasan valilerinden.
ESFÂR b. ŞÎREVEYH
Kuzeybatı İran’ın siyasî tarihinde önemli rol oynayan Gîlânlı kumandan.
EŞDAK
Emevî valisi ve kumandanı, tâbiî.
EŞTER
Hz. Ali’nin sadık taraftarı olan meşhur Arap cengâveri.
EZDÎ, Yezîd b. Muhammed
Musullu tarihçi ve muhaddis.
EZRAKĪ, Ebü’l-Velîd
Aḫbâru Mekke adlı eseriyle meşhur olan tarihçi.
FAHRÜDDEVLE
Büveyhî hükümdarı (984-997).
FÂKİHÎ
Aḫbâru Mekke adlı eseriyle meşhur olan tarihçi.
FAZL b. REBΑ
Abbâsî veziri.
GAZANFER
Hamdânîler’in Musul emîri.
GITRÎF b. ATÂ
Abbâsîler’in Yemen ve Horasan valisi.
GÜRHAN
Karahıtay hükümdarlarına verilen unvan.
HAC / 2. Bölüm: İslâm’da Hac
Kutsal kabul edilen mekânları dinî maksatla ziyaret etme, İslâm’ın beş şartından biri.
HAC / 5. Bölüm: Tarihçe
Kutsal kabul edilen mekânları dinî maksatla ziyaret etme, İslâm’ın beş şartından biri.
HÂLİD b. ABDULLAH el-KASRÎ
Emevîler’in Mekke ve Irak valilerinden.
HALÎL b. KALAVUN
Memlük sultanı (1290-1293).
HAMDULLAH el-MÜSTEVFÎ
İranlı tarihçi ve coğrafyacı, şair.
HAMZA el-İSFAHÂNÎ
İranlı edip, tarihçi, lugat ve nahiv âlimi.
HAREM / 1. Bölüm
Ev, konak ve saraylarda kadınlara ayrılan bölüm.
HÂRİZM
Aral gölünün güneyinde uzanan topraklara ve XIII. yüzyıla kadar burada yaşayan halka verilen ad.
HASAN b. MUHAMMED b. KALAVUN
Memlük sultanı (1347-1351, 1354-1361).
HASAN SABBÂH
İran’da Nizârî-İsmâilî Devleti’nin kurucusu (1090-1124).
HUMEYD b. KAHTABE
Abbâsî valisi ve kumandanı.
HÛŞENG ŞAH GŪRÎ
Hindistan’da kurulan Mâlvâ Devleti’nin ikinci hükümdarı (1405-1435).
İBN AMMÂR, Fahrülmülk
Trablusşam’da hüküm süren Ammâroğulları’nın son emîri (1099-1109).
İBN BÎBÎ
Anadolu Selçukluları hakkındaki el-Evâmirü’l-ʿAlâʾiyye fi’l-umûri’l-ʿAlâʾiyye adlı Farsça eseriyle tanınan İranlı edip ve tarihçi.
İBN HALLİKÂN
Vefeyâtü’l-aʿyân adlı eseriyle tanınan tarihçi, fakih, edip ve şair.
İBN KESÎR, Ebü’l-Fidâ
Tarihçi, müfessir, muhaddis ve Şâfiî fakihi.
İBN KEYGALAĞ
Abbâsîler’in Türk asıllı kumandanlarından.
İBN MUKLE
Hattatlığıyla ünlü Abbâsî veziri.
İBNÜ’l-ALKAMÎ
Son Abbâsî veziri.
İBNÜ’l-ESÎR, İzzeddin
el-Kâmil ve Üsdü’l-ġābe adlı eserleriyle tanınan tarihçi, edip ve muhaddis.
İBNÜ’l-İBRÎ
Süryânî tarihçisi, filozof, ilâhiyatçı, edip ve tabip.
İBNÜ’l-KALÂNİSÎ
Târîḫu Dımaşḳ adlı eseriyle meşhur olan tarihçi, edip, şair ve devlet adamı.
İSTİ‘RÂZ
Askerî birliklerin teftişi anlamında bir terim.
KADI BURHÂNEDDİN / 1. Bölüm
Kendi adıyla anılan devletin kurucusu, âlim ve şair.
KADI BURHÂNEDDİN / 3. Bölüm: Kadı Burhâneddin Devleti
Kendi adıyla anılan devletin kurucusu, âlim ve şair.
KAHTABE b. ŞEBÎB
Abbâsîler’in kuruluşunda önemli rol oynayan nakib ve kumandanlardan.
KĀİM-BİEMRİLLÂH
Abbâsî halifesi (1031-1075).
el-KÂMİL
İzzeddin İbnü’l-Esîr’e (ö. 630/1233) Ortaçağ’ın en güvenilir tarihçilerinden biri olma özelliğini kazandıran eser.
KARAHANLILAR / 1. Bölüm
Mâverâünnehir ve Doğu Türkistan’da hüküm süren Türk-İslâm hânedanı (840-1212).
KAVURD BEY
Kirman Selçukluları’nın kurucusu (1048-1073).
KILICARSLAN II
Anadolu Selçuklu sultanı (1155-1192).
KİTÂBÜ’r-RAVZATEYN
Ebû Şâme el-Makdisî’nin (ö. 665/1267) Nûreddin Mahmud Zengî ve Selâhaddîn-i Eyyûbî’ye dair eseri.
KUTBÜDDİN HÂRİZMŞAH
Hârizmşahlar’ın kurucusu (1097-1128).
KÜNDÜRÎ
Selçuklu veziri.
KÜTÜBÎ
Tarihçi.
MAHMÛD b. MUHAMMED TAPAR
Irak Selçuklu sultanı (1118-1131).
MAKDÎŞ, Mahmûd b. Saîd
Tunuslu fakih ve tarihçi.
MANSÛR b. NÛH I
Sâmânî hükümdarı (961-976).
MANSÛR-BİLLÂH, Abdullah b. Hamza
Yemen’de hüküm süren Zeydîler Devleti’nin hükümdarlarından (1187-1217).
MEKÎN
Süryânî tarihçisi.
MELİKŞAH
Büyük Selçuklu hükümdarı (1072-1092).
el-MELİKÜ’l-MUZAFFER er-RESÛLÎ
Resûlî hükümdarı (1250-1295).
el-MELİKÜ’z-ZÂHİR, Gāzî
Eyyûbîler’in Halep kolu hükümdarı (1186-1216).
MENŞUR / 1. Bölüm
Hükümdar tarafından yapılan bir tayini, bir görev veya muafiyeti yahut iktâ tevcihini bildiren belge.
MES‘ÛD b. MEVDÛD
Musul atabegi (1180-1193).
MEZYEDÎLER
997-1163 yılları arasında Merkezî Irak’ta hüküm sürmüş bir İslâm hânedanı.
MÎR-i ALEM / 1. Bölüm
Türk ve İslâm devletlerinde hükümdarın bayrağını taşımakla görevli kumandan.
MUHAMMED BUĞRA HAN
Doğu Karahanlı hükümdarı (1056-1057).
MUHAMMED b. RÜSTEM
Kâkûyîler hânedanının kurucusu ve ilk hükümdarı (1007-1041).
MUHAMMED TAPAR
Büyük Selçuklu hükümdarı (1105-1118).
MUHAMMED b. TEKİŞ
Hârizmşahlar Devleti hükümdarı (1200-1220).
el-MUHTASAR
Ebü’l-Fidâ’nın (ö. 732/1331) umumi tarih türündeki eseri.
MUKTEDİR-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (908-932).
MUKTEFÎ-LİEMRİLLÂH
Abbâsî halifesi (1136-1160).
MUVAFFAK el-ABBÂSÎ
Abbâsî hânedanının en nüfuzlu şahsiyetlerinden, Mu‘temid-Alellah’ın hilâfet nâibi.
MÜEYYİDÜLMÜLK
Selçuklu veziri.
MÜHTEDÎ-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (869-870).
MÜKTEFÎ-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (902-908).
MÜNKIZ (Benî Münkız)
1081-1157 yılları arasında merkezi Şeyzer olmak üzere Suriye’nin bazı şehirlerinde hüküm süren Arap hânedanı.
MÜNTASIR-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (861-862).
MÜSTAÎN-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (862-866).
MÜSTANSIR-BİLLÂH el-FÂTIMÎ
Fâtımî halifesi (1036-1094).
MÜSTAZHİR-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (1094-1118).
MÜSTEKFÎ-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (944-946).
MÜTEVEKKİL-ALELLAH, Ahmed b. Süleyman
Yemen’de ikinci Zeydîler Devleti’nin kurucusu ve Zeydiyye mezhebinin önde gelen imamlarından.
NESEVÎ, Muhammed b. Ahmed
Sîretü’s-Sulṭân Celâliddîn Mengübertî adlı eseriyle tanınan tarihçi ve münşî.
NEVBET
Ortaçağ Türk ve İslâm devletlerinde hükümdarlık alâmetlerinden biri.
NİZÂMİYE MEDRESESİ
Nizâmülmülk tarafından başta Bağdat olmak üzere Büyük Selçuklu hâkimiyetindeki çeşitli şehirlerde kurulan medreseler.
NİZÂMÜLMÜLK
Büyük Selçuklu veziri, Ortaçağ İslâm dünyasının en başarılı devlet adamlarından.
ÖMER b. HAFS
Ebû Ca‘fer el-Mansûr’un Sind ve İfrîkıye valisi.
PORSUK
Baba, oğul, torun üç Selçuklu kumandanı.
RÂGIB et-TABBÂH
Suriyeli tarihçi.
RÂŞİD-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (1135-1136).
RÂVENDÎ, Muhammed b. Ali
Râḥatü’ṣ-ṣudûr adlı eseriyle meşhur olan tarihçi.
RÂZÎ-BİLLÂH
Abbâsî halifesi (934-940).
REBÎBÜDDEVLE
Abbâsî ve Selçuklu veziri.
SADAKA b. MANSÛR
Mezyedî emîri (1086-1108).
SÂLİH b. MİRDÂS
Mirdâsîler’in kurucusu ve ilk emîri (1024-1029).
SALTUKLULAR / 1. Bölüm
Merkezi Erzurum olmak üzere Doğu Anadolu’da hüküm süren Türk-İslâm hânedanı (1071-1202).
SÂMÎ ed-DEHHÂN
Suriyeli edip ve âlim.
SELÇUK BEY
Selçuklu hânedanının atası.
SELÇUKLULAR / 9. Bölüm
Türkler’in İslâmî devirde kurdukları en büyük hânedanlardan biri (1040-1308).
SENCER
Son büyük Selçuklu hükümdarı (1118-1157).
SEYFÜDDEVLE el-HAMDÂNÎ
Hamdânîler’in Halep kolunun kurucusu ve ilk emîri (944-967).
SÛLÎ, Ebû Bekir
Türk asıllı tarihçi, edip ve şair.
TÂCÜLMÜLK
Selçuklu veziri.
TÂRÎH-i BEYHAK
Ali b. Zeyd el-Beyhakī’nin (ö. 565/1169) Beyhak’ın tarihine dair Farsça eseri.
TÂRÎH-i GÜZÎDE
Hamdullah el-Müstevfî’nin (ö. 740/1340’tan sonra) umumi tarihe dair eseri.
TÂRÎHU MEDÎNETİ DIMAŞK
Ebü’l-Kāsım İbn Asâkir’in (ö. 571/1176) Dımaşk’a ve Suriye’deki diğer bazı şehirlere dair eseri.
TARTÛS
Suriye’de Akdeniz kıyısında tarihî bir şehir.
TUTUŞ
Suriye Selçuklu Devleti’nin kurucusu ve ilk hükümdarı (1079-1095).
UNVAN / 1. Bölüm
Bir kimsenin temsil ettiği makam veya göreviyle ilgili olarak anıldığı ad ya da sıfat, hükümdarlık alâmeti.
ÜMMÜ’l-MUKTEDİR
Abbâsî Halifesi Mu‘tazıd-Billâh’ın hanımı ve Muktedir-Billâh’ın annesi.
VEZİR / 2. Bölüm: Müslüman Türk Devletlerinde Vezirlik
İslâm devletlerinde hükümdardan sonra gelen en yetkili yönetici.
ZENCAN
İran’da tarihî bir şehir ve idarî birim.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER