ABDULLAH AYDINLI - TDV İslâm Ansiklopedisi

ABDULLAH AYDINLI

Müellif toplam 63 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    Hadis
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ADÂLET / 3. Bölüm: HADİS
Ahlâk, fıkıh ve hadis alanlarında birbirine yakın anlamlarda kullanılan bir terim.
ADL / 4. Bölüm: HADİS
Kelâm, tasavvuf ve hadis alanlarında farklı anlamlarda kullanılan bir terim.
ÂFET / 3. Bölüm: HADİS
İslâm ahlâkı, fıkıh ve hadis alanlarında farklı anlamlarda kullanılan bir terim.
ALÂ YEDEY ADL
Hadis ilminde cerhin üçüncü derecesindeki bir râvi hakkında kullanılan tenkit ifadesi.
AMR b. ŞE’S
Şair sahâbî.
AMR b. ŞÜRAHBÎL
Muhaddis tâbiî.
AMRE bint ABDURRAHMAN
Hadis ve fıkıh sahalarında otorite olan kadın tâbiî.
ANBERÎ
Devrinin Tûs muhaddisi ve zâhidi.
A‘REC, Abdurrahman b. Hürmüz
Muhaddis ve mukrî bir tâbiî.
ARZ
Genel olarak hadislerin karşılaştırılması ve hocanın onayına sunulması anlamında bir terim.
ASHÂB-ı AHRUF
Hadislerin Hz. Peygamber’den duyulduğu lafızlarla rivayet edilmesini zaruri gören muhaddisler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-ELF
1000 ile 2000 arasında hadis rivayet eden sahâbîler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-MİÎN
200 ile 1000 arasında hadis rivayet eden sahâbîler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-ÜLÛF
2000’den fazla hadis rivayet eden sahâbîler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-VÂHİD
Kendilerinden sadece bir hadis nakledilen sahâbîler için kullanılan terim.
ASIL / 2. Bölüm: HADİS
Fıkıh, hadis, tasavvuf, felsefe ve mantık alanlarında çeşitli anlamlarda kullanılan terim.
ÂSIM b. ADÎ
Hz. Peygamber’in Mescid-i Dırâr’ı ortadan kaldırmak için görevlendirdiği sahâbî.
AŞERE-i MÜBEŞŞERE
Hz. Peygamber tarafından cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine müjdelenen on sahâbî.
AZÎZ
Senedinin râvi sayısı, başından sonuna kadar her tabakada en az iki olan hadisler için kullanılan terim.
BELÂĞ
Bir hadis terimi.
BÜLDÂNİYYE
Muhaddislerin muhtelif kültür merkezlerinde duyup öğrendikleri hadisleri bu beldelere göre bir araya toplayarak meydana getirdikleri hadis mecmuaları.
CANAN, İbrahim
Hadis ve eğitimle ilgili eserleriyle tanınan bilim adamı.
DÂRİMÎ, Abdullah b. Abdurrahman
es-Sünen adlı eseriyle tanınan hadis, tefsir ve fıkıh âlimi.
DÂRİMÎ, Osman b. Saîd / 1. Bölüm
Selefiyye’nin önde gelen temsilcilerinden, hadis ve fıkıh âlimi.
EBÛ RÂFİ‘
Hz. Peygamber’in âzatlı kölesi.
EBÛ ŞAH
Sahâbî.
EBÛ ZER el-GIFÂRÎ
Servet terâkümü konusundaki görüş ve mücadelesiyle tanınan sahâbî.
EBÜ’d-DERDÂ
Dımaşk kadılığı ve Kur’an muallimliği yapan sahâbî.
EDEBÜ’l-İMLÂ’ ve’l-İSTİMLÂ’
Abdülkerîm b. Muhammed es-Sem‘ânî’nin (ö. 562/1166) imlâ usulüne dair eseri.
EHL-i BEDİR
Bedir Gazvesi’ne katılan sahâbîleri ifade eden bir tabir.
EHL-i HADÎS / 1. Bölüm
Hadisçiler ve hadis taraftarları anlamında terim.
İBN EBÛ HAYSEME
Hadis hâfızı, fıkıh, tarih ve ensâb âlimi.
İBN EBÛ LEYLÂ, Abdurrahman
Hadis, fıkıh ve kıraat âlimi, tâbiî.
İBN NUKTA
Hadis ve ricâl âlimi.
İBN RÂHÛYE
Hadis, fıkıh ve tefsir âlimi.
İBN ÜMMÜ MEKTÛM
Hz. Peygamber’in müezzini, âmâ sahâbî.
İBNÜ’l-CİÂBÎ
Hadis hâfızı.
İBNÜ’s-SÜNNÎ
Hadis âlimi.
İHTİSAR
Bir hadisi kısaltmak anlamında terim.
el-İLMÂM
İbn Dakīkul‘îd’in (ö. 702/1302) ahkâm hadislerini ihtiva eden eseri.
İMAM
Sahasında otorite ve güvenilir olan hadis râvisi.
İMLÂ
Bir muhaddisin rivayet ettiği hadisleri veya bir âlimin okutacağı metni talebeye yazdırması anlamında terim.
MANSÛR b. SELÎM
Fıkıh, hadis ve tarih âlimi.
MERFÛ
Hz. Peygamber’e nisbet edilen söz ve haber anlamında hadis terimi.
MEVKUF
Sahâbenin sözü ve fiili anlamında hadis terimi.
MUALLAK
Senedinin müellif tarafındaki kısmından bir veya daha çok râvisi zikredilmeyen hadis anlamında terim.
MUAN‘AN
Senedinde “an” edâ sîgası bulunan hadis.
MUHTELİFÜ’l-HADÎS
Birbirlerine zıtmış gibi görünen makbul hadisler ve bu hadisleri inceleyen ilim dalı.
MUTTASIL
Senedinde kopukluk bulunmayan rivayet anlamında hadis terimi.
MÜHMEL
Ayırt edici kimliği belirtilmeyen râvi anlamında hadis terimi.
MÜŞKİLÜ’l-ÂSÂR
Tahâvî’nin (ö. 321/933), anlaşılmasında güçlük bulunan hadisleri açıkladığı eseri.
SAHÎFE
İlk dönemlerde üzerine âyet veya hadis yazılan malzeme, sonraları bu malzemede yazılı olanları kapsayan kitapçık.
SÂKIT
Râvinin cerhini yahut sened ve metinden kelime düşmesini ifade eden bir hadis terimi.
SEMÂ
Hadis öğrenme yollarından biri.
SÛÜ’l-HIFZ
Râvinin hâfızasının zayıf ve bozuk olması anlamında hadis terimi.
es-SÜNEN
Abdullah b. Abdurrahman ed-Dârimî’nin (ö. 255/869) bilinen sünenlerin en eskisi olan eseri.
es-SÜNEN
Dârekutnî’nin (ö. 385/995) ahkâmla ilgili, özellikle illetli hadisleri içeren eseri.
ŞÂZ
Güvenilir bir râvinin kendisinden daha güvenilir râviye aykırı olarak rivayet ettiği hadis anlamında bir terim.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER