İLHAN KUTLUER - TDV İslâm Ansiklopedisi

İLHAN KUTLUER

Müellif toplam 83 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    Hadis, İslam Bilim Tarihi, İslam Felsefesi ve Ahlak, İslam Tarihi ve Medeniyeti, İslam Toplumları ve Coğrafyası, Kelâm ve Mezhepler Tarihi, Türk Dili ve Edebiyatı
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
AŞK / 2. Bölüm: FELSEFE
Tasavvuf, İslâm felsefesi ve edebiyatta kullanılan geniş anlamlı bir terim.
BATILILAŞMA / 2. Bölüm: FELSEFÎ DÜŞÜNCE
Batı dışındaki toplumlarda Batı’nın gelişmişlik seviyesine ulaşma çabalarını ifade etmek için kullanılan bir tabir.
BELHÎ, Ebû Zeyd
Filozof, ahlâkçı, tabip ve coğrafyacı.
BERKES, Niyazi
Türk sosyologu.
BURÇ / 2. Bölüm: İslâm Literatüründe Burç
Güneşin bir yılda takip ettiği düşünülen yörüngenin içlerinden geçtiği belli sembollerle gösterilen on iki takımyıldızdan her biri.
CÂLÎNÛS
İslâm tıbbını etkileyen ünlü Grek tabip ve filozofu.
CARRA de VAUX, Bernard
İslâm kültür ve medeniyeti üzerine yaptığı araştırmalarla tanınan Fransız şarkiyatçısı.
CEVHER
Kendi başına bulunan, değişmeyen, daima bir yüklemin konusu olup kendisi yüklem olmayan öz varlık anlamında mantık, felsefe ve kelâm terimi.
DETERMİNİZM
Kâinatta olup biten her hadisenin maddî veya mânevî sebeplerin zorunlu sonucu olduğunu ileri süren felsefî doktrin.
DEVİR
İslâm kozmolojisinde gök cisimlerinin her dönüşüne verilen ad.
DUNLOP, Douglas Morton
İslâm tarihi ve felsefesi alanındaki araştırmalarıyla tanınan İngiliz şarkiyatçısı.
ELEM
İnsanın fizikî ve psikolojik yapısının duyduğu acı ve ıstırap anlamında bir terim.
ENDELÜSÎ
Endülüs asıllı edip, hekim ve filozof.
ESER
Bir sebebin etkisi veya sonucu.
FÂRÛKĪ, İsmâil Râcî
Son dönem müslüman bilim ve fikir adamı.
FELEK / 1. Bölüm
Ortaçağ İslâm kozmolojisinde yıldızları taşıdığına ve hareket ettirdiğine inanılan şeffaf gökküre; gezegenlerin yörüngesi.
FESAD
Tabii dengenin, sosyal düzenin ve ahlâkî yapının bozuluşunu ifade eden bir terim.
GĀİYYET
Varlık ve hadiselerin ilâhî hikmet ve inâyet uyarınca kozmik düzeni gerçekleştirmeye yönelik bir gayeye sahip olduğunu savunan doktrin.
GLASER, Eduard
Güney Arabistan harabeleri üzerindeki araştırmalarıyla tanınan Avusturyalı kâşif.
GUILLAUME, Alfred
Özellikle hadis ilmi üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan İngiliz şarkiyatçısı.
HALÂ
Âlemin içinde veya ötesinde var olduğu düşünülen boşluk.
HÂRİZMÎ, Muhammed b. Ahmed
Mefâtîḥu’l-ʿulûm adlı ansiklopedik eseriyle tanınan İslâm âlimi.
HAY b. YAKZÂN
İbn Sînâ (ö. 428/1037) ve İbn Tufeyl’in (ö. 581/1185) hikâye tarzında yazılmış felsefî eserleri.
HİKMET / 1. Bölüm
Din ve felsefe alanında kullanılan geniş kapsamlı bir terim.
HİKMETÜ’l-İŞRÂK
İşrâkıyye ekolünün kurucusu Şehâbeddin es-Sühreverdî el-Maktûl’ün (ö. 587/1191) en önemli eseri.
HILL, Donald Routledge
İslâm teknoloji tarihi sahasındaki araştırmalarıyla tanınan İngiliz mühendisi.
HOURANI, George Fadlo
İslâm düşüncesi ve medeniyeti alanındaki çalışmalarıyla tanınan Arap asıllı şarkiyatçı.
HUBEYŞ b. HASAN
IX. yüzyılda yaşayan Süryânî hekim ve mütercim.
HUNEYN b. İSHAK
Eski Yunan tıbbı ve felsefesinin İslâm dünyasına intikalinde önemli rol oynayan mütercim ve hekim.
İBN EBÜ’l-EŞ‘AS
İran asıllı tabip ve filozof.
İBN GĀNİM, İzzeddin
Mutasavvıf, vâiz ve edip.
İBN MENDEVEYH
Müslüman hekim.
İBN SEB‘ÎN
Sûfî filozof.
İBN TUFEYL
Endülüslü filozof ve hekim.
İBNÜ’l-MUKAFFA‘ / 2. Bölüm: Düşüncesi
İran asıllı mütercim, edip ve kâtip.
İBNÜ’r-RÂVENDÎ
Mülhidce fikirleri yansıtan eserleri ve müfrit Şiîliğiyle tanınan kelâm âlimi ve filozof.
İBNÜ’t-TAYYİB es-SERAHSÎ
Kindî ekolüne mensup filozof ve âlim.
İLHÂD / 2. Bölüm: İSLÂM DÜŞÜNCESİ
Dinden çıkma sonucunu doğuracak inanç ve görüşleri savunma anlamında felsefe ve kelâm terimi.
İLİM
İslâm kültüründe ilâhî ve beşerî bilgi yanında bilim için de kullanılan kapsamlı bir terim.
İLLİYYET / 1. Bölüm
Her hadisenin bir sebebi olduğunu ifade eden felsefe ve kelâm terimi.
İLM-i NEBÂT
Bitkilerin türleriyle morfolojik ve fizyolojik yapılarını tıp, eczacılık ve tarımla ilişkileri içinde inceleyen ilim, botanik.
İLMÜ’n-NEFS
Ruhun mahiyetini, dış ve iç duyuları, hayal ve akıl gibi melekeleri inceleyen ilim dalı, psikoloji.
İSHAK b. ALİ er-RUHÂVÎ
Hekimlik ahlâkına dair Edebü’ṭ-ṭabîb adlı eseriyle tanınan tabip.
İSLÂMCILIK / 3. Bölüm: Düşüncede
XIX. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde ortaya çıkan dinî-siyasî ideoloji.
İTTİSÂL
İnsan aklının, kozmik akılların sonuncusu olan faal akılla kurduğu ilişki anlamında felsefe terimi.
KEŞFÜ’z-ZUNÛN
Kâtib Çelebi’nin (ö. 1067/1657) bibliyografik eseri.
KUSTÂ b. LÛKĀ
Hıristiyan mütercim, hekim ve bilim adamı.
LÂEDRİYYE
İnsan aklının Tanrı ve evren hakkındaki mutlak gerçeği bilemeyeceğini ileri süren felsefî akım, agnostisizm.
LEZZET
Varoluşa uygun algıların meydana getirdiği haz, maddî veya mânevî doyum, zevk anlamında psikoloji ve ahlâk terimi.
MADDİYYÛN MEZHEBİNİN İZMİHLÂLİ
İsmail Fenni Ertuğrul’un (ö. 1946) materyalizmi eleştirmek amacıyla yazdığı eser.
MAHSÛS
Duyuların algıladığı nesne ve nitelikleri ifade eden felsefe terimi.
MA‘KŪL
Akılla kavranabilen, düşünülür olan varlık ya da kavram anlamında felsefe terimi.
MEBDE
Aklın, bilimlerin veya varlığın ilkesi anlamında felsefe terimi.
MEDKÛR, İbrâhim
İslâm felsefesi alanındaki çalışmalarıyla tanınan Mısırlı bilim ve kültür adamı.
MEKÂN
Nesnenin kapladığı yer, uzay.
METAFİZİK
Var olması bakımından varlığı konu edinen, fizik ötesi sebepler ve bilginin ilkelerini araştıran felsefe disiplini.
MİFTÂHU’s-SAÂDE
Taşköprizâde Ahmed Efendi’nin (ö. 968/1561) ilimler tarihi ve tasnifiyle ilgili Arapça biyobibliyografik ve ansiklopedik eseri.
MİSTİSİZM
İnsanın görünen nesnelerin ardındaki gerçeklik, sonsuzluk ve birliğe ulaşma yönündeki ruhî tecrübesi ve bu tecrübeyi ifade eden doktrin.
MÎZÂNÜ’l-HAK
Kâtib Çelebi’nin (ö. 1067/1657) döneminin fikrî hayatı ve dinî tartışmalarına dair Türkçe eseri.
MÜDÂVÂTÜ’n-NÜFÛS
İbn Hazm’ın (ö. 456/1064) ahlâka dair eseri.
MÜSÂVAT
İnsanların temel haklar bakımından ve insan olma niteliği itibariyle eşit kabul edilmesini ifade eden ahlâk ve hukuk ilkesi.
MÜSÜL
Genellikle Eflâtun’un ideler kavramı karşılığında kullanılan felsefe terimi.
MÜTENÂHİ
Âlemin sonlu olduğunu ifade eden felsefe ve kelâm terimi.
NEVİ
Mantıktaki beş tümelden ikincisi, tür.
NİZAM
Kâinatın yapısında bir düzen ve bilinçli tasarımın bulunduğunu ifade eden terim.
POZİTİVİZM
Geçerli bilgiyi olguların bilgisinden ibaret gören ve metafizikle dinî bilgiyi geçersiz sayan felsefe akımı.
RUH / 3. Bölüm: FELSEFE
İnsanın hayatiyetini sağlayan, idrak edici ve bilici unsuru.
SEMERKANDÎ, Muhammed b. Eşref
Matematik, astronomi, mantık ve kelâm alanındaki eserleriyle tanınan âlim.
SÜHREVERDÎ, Maktûl
İşrâkī felsefe akımını kuran filozof.
ŞEY
Var olan, var olması mümkün olan yahut zihinde tasavvur edilebilen varlık.
eş-ŞİFÂ
İbn Sînâ’nın (ö. 428/1037) mantık ve nazarî felsefe disiplinlerine dair ünlü eseri.
TABERÎ, Ömer b. Ferruhân
Astronomi bilgini ve astrolog.
TAHDÎDÜ NİHÂYÂTİ’l-EMÂKİN
Bîrûnî’nin (ö. 453/1061 [?]) matematiksel coğrafyaya dair eseri.
et-TEFHÎM
Bîrûnî’nin (ö. 453/1061 [?]) astroloji ve astronomiye dair ünlü eseri.
ZİHİN
İnsanın idrak gücü.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER