Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
HÜRMÜZZerdüştîlik’te iyilik tanrısı olarak kabul edilen Ahura Mazda’nın İslâm literatüründeki adı.
HÜSRANDünya ve âhirette maddî ve mânevî alanda zarar etmek anlamında bir tabir.
İLHÂD / 1. BölümDinden çıkma sonucunu doğuracak inanç ve görüşleri savunma anlamında felsefe ve kelâm terimi.
İMAN / 1. Bölümİnanmak, din adına tebliğ ettiği konularda peygamberi doğrulamak anlamında bir terim.
İSTİHFAFDinin ilke, yargı ve değerlerine yönelik aşağılayıcı tavır anlamında terim.
KARÂÎLİKMilâdî VIII. yüzyılda Irak’ta doğan ve Tanah’ı dinî hükümlerin yegâne kaynağı olarak kabul eden yahudi mezhebi.
KELİMEKur’an’da Allah’ın sözü anlamında, ayrıca Hz. Îsâ’yı tanımlamakta kullanılan terim.
KÜFÜRDin adına tebliğ ettiği konularda peygamberi tasdik etmemek, onaylamamak anlamında bir terim.
el-MAKĀSIDSa‘deddin et-Teftâzânî’nin (ö. 792/1390) kelâma dair eseri.
el-MEVÂKIFAdudüddin el-Îcî’nin (ö. 756/1355) kelâma dair eseri.
MUATTILAAllah’ın zâtını sıfatlarından tecrit edenlere verilen isim.
MÜNECCİMEÂlemin yıldızlar tarafından yaratılıp yönetildiğini, yıldızların konum ve hareketlerine dayanarak gaybî bilgilere sahip olduklarını ileri sürenlere verilen isim.
NÜBÜVVET MÜHRÜHz. Muhammed’in iki kürek kemiği arasında bulunan ve nübüvvetinin alâmetlerinden biri sayılan ben.
REDDİYEBir inanç veya düşünceye karşı çıkıp delil ve dayanaklarını çürütmek amacıyla kaleme alınan eserlerin genel adı.
SENEVİYYEÂlemi birbirine zıt iki kadîm aslın yarattığına inanan din veya mezheplere verilen genel isim.
SIBGATULLAHHak din ve selim fıtrat mânasında Kur’an’da geçen bir terkip.
SÎNÂHz. Mûsâ’ya Tevrat’ın verildiği dağ.
ŞEHRİSTÂNÎ / 2. Bölümel-Milel ve’n-niḥal adlı eseriyle tanınan Ortaçağ İslâm dünyasının en meşhur dinler tarihçisi.
ŞERH / 5. Bölüm: KELÂMİslâm dünyasında bir eserin daha geniş biçimde açıklanması amacıyla yazılmış kitapları ifade eden bir telif türü.
ŞİRKKâinatı yaratan ve idare eden en yüce varlığın ulûhiyyetine ortak tanıma anlamında bir terim.
TA‘DÎL ve TECVÎRAllah’ın mutlak adalet sahibi oluşunun insanlara yönelik fiillerinde bir sınırlama getirip getirmediği tartışmalarını ifade eden kelâm terimi.
TEKLİFAllah’ın kulunu bir işi yapma veya yapmama hususunda yükümlü tutması anlamında terim.
TEVHİD İLMİAllah’ın zâtı ve sıfatları açısından birliği başta olmak üzere inanç esaslarını genellikle Selef akîdesi çerçevesinde ele alan ilim.
x
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER